engels „engel (Engel) – angelas“ III 7919 [5122], III 8119 [535] nom. sg. masc. < *engelas (plg. la. eņģelis „t. p.“) – iš vok. engel „Engel“. Žr. dar angol, rapa.
Vytautas Mažiulis, Prūsų kalbos etimologijos žodynas, 1-ojo leidimo 1 t. 265 psl.
Papildymai / Komentarai
Esamas vartotojas
Naujas vartotojas
Registracija bus patvirtinta per 48 valandas.